بهار ها می ایند...
ولی مولای من...
همه ی لحظاتم خزان است..تا زمانی که تو نیاییی..
هر روز گناه میکنیم و هرگز عید نداریم...
در شادی و غم به یادتان می مانیم
هر عید به یادتان دعا می خوانیم
آقای دلم! سید من! مهدی جان
ما«احسن حال» را شما می دانیم
یک سال گذشت و من شکسته بالم
تدبیرکننده ام! بگردان حالم
با غربت او همیشه غمگین است دل
یا رب به ظهور، شاد گردان حالم
ماهی ست دلم بدون دریا مانده
پس سفره هفت سین کجا جا مانده
هرکس به کنار دلبرش خشنود است
آن کس که دلم برد چه تنها مانده
عید است ولی ... بدون او غم داریم
عاشق شده ایم و عشق را کم داریم
ای کاش که این عید ظهورش برسد
اینگونه هزار عید با هم داریم
گلها همه با اذن تو برخواسته اند
از بهر ظهور تو خود آراسته اند
مردم همه در لحظه تحویل ، بی شک
اول فرج تو را از خدا خواسته اند
متاسفانه نمیدونم شاعر این شعر کیه...
امیدوارم سال 8شتاد و هشت...سال ظهور باشه..
دعا برای فرج یادمون نره..
التماس دعا
آغاز بهار مبااااارک
"خلیل شفیعی"
میلاد ختم رسل بر همه ی مسلمین مبارک باد
![]() ![]() |
منم مهدی. منم قائم زمانه. بندها و سطرها... تا از شما بگویم... تا به افتخار به امامت رسیدنتان... هر چقدر که نوشتم، گویای دلتنگی ام نبود! آقا ... بعد از 1170 سااااااااااااااااال هنوز گاه آمدنت نرسیده؟!؟ هنوز هم با چشمانی خیس...بهارها را بگذرانیم و ...! . . . با غم دوریت چه کنم در ضلالت این دنیای متوحش؟ امام صادق ( ع ) : مَن آمَنَ بِنا وَ صَدَّقَ حَدیثَنا وَنتَظَرَ اَمرَنا کانَ کَمَن قَتِلَ تَحتَ رَایَة القائم؛ آنکه به ما ایمان آورد و سخن ما را تصدیق نماید و منتظر فرج امر ما باشد ؛ همچون کسی است که زیر پرچم قائم به شهادت برسد . علامه مجلسی \ بحار الانوار \ ج 52 \122
انا المهدی. انا قائم الزمان.
نوشتم
جشن و سرور برپا کنم...
و بهار امد...
....
یا رسول الله..
مژده میدهم که ایام غم رفت...و ربیع آمد...
الف- ورع
ورع گامی بالاتر از تقوا است. تقوی در این است که انسان محرمات الهی را ترک نموده و واجبات را انجام دهد، ولی ورع در این است که انسان از کارهای شبهه ناک هم دوری کند. مکروهات را ترک و مستحبات را انجام دهد. این مطلب اشاره به این دارد که یاران امام زمان علیه السلام باید فوق العاده باشند. مقامی بالاتر از متقین داشته باشند. علاوه بر عمل به وظیفه اصلی خویش گامی فراتر گذاشته، اهل ایثار و فداکاری باشند.ب- خوش اخلاقی و خوش رفتاری
اخلاق خوش از ارزشهای والای الهی و انسانی است که در روایات به عنوان معیار ارزش ایمانی فرد معرفی شده است. خداوند در قرآن کریم، پیامبر عظیم الشأن خود را صاحب خلق عظیم معرفی می نماید. انسان خوش برخورد و خوش رفتار از جامعه، بوستانی می سازد که گلهای آن خدمت، گذشت، ایثار، فداکاری و... خواهد بود.