ای خیمه نشین دل صحرای غریبی
بر درد دلم جز غم تو نیست طبیبی
آرامش من این شده بی تاب توباشم
هرچند که از روی توام نیست نصیبی
جز ناله شبها و نماز سحر تو
از بهر دل گمشده ام نیست مجیبی
از کار تباه دل من رنج کشیدی
یکبار به رویم نزدی بس که نجیبی
هرکس که به دست تو رسد خیر ببیند
چه عاقبت خیری و چه دست عجیبی
در غربت تو چند همه عمر بگریم
ای یار سفرکرده من باز غریبی
ترسم که پس از مرگ رسد ناله ز قبرم
زیرا که دلم را ز غمت نیست شکیبی
اللهم
عجل لو
چقدر امام زمانت رو میشناسی؟
اصلا میدونی امام زمانت چه شکلیه؟
أقا اجازه! خستـه ام از این همه فریب
از های و هوی مردم این شهر نانجیب
آقا اجازه! پنجـره ها سنگ گشته اند،
دیوارهای خسته از کوچه بی نصیب
: آقا اجازه! بـاز بـه من طعـنه می زنند
عاشق ندیده های پـر از نفـرت رقیب
شیــرینـی وجـود مـرا تلـخ می کـنند
فـرهادهای کـینه پرست پر از فریب!
: آقا اجازه! گـنـدم و حـوا بـهــانـه بـود،
آدم نمی شویم! بیـا: ماجرای سیب!
آقا اجازه! مـا دلمـان تنـگ می شـود
: آقا اجازه! یاد شمـا کـرده ام عجیب!
باشد، سکوت میکنم اما خودت ببین!
آقا اجازه! منتظرند این همـه غریب...
تعیین وقت برای ظهور جایز نیست و براساس روایات معصومین(ع) ما وظیفه داریم کسانی را که به تعیین وقت برای ظهور میپردازند تکذیب کنیم. در اینجا برای آشنایی شما عزیزان به برخی از این روایات اشاره میکنیم.
امام صادق(ع) در روایتی خطاب به محمدبن مسلم میفرماید:
ای محمد! هر کس برای تو خبری از ما درباره تعیین وقت [ظهور] نقل کرد در تکذیب او درنگ نکن؛ زیرا ما [اهل بیت] برای هیچکس وقت ظهور را تعیین نکردهایم.
در روایات دیگری وقتی «مِهزَم» به امام صادق(ع) عرض میکند:
فدایت شوم، در مورد این امری که ما در انتظار آنیم، مرا آگاه کنید که چه زمانی واقع میشود؟
آن حضرت میفرماید:
ای مهزم! آنان که [برای این امر] تعیین وقت میکنند دروغ میگویند و آنها که [در این امر] شتاب میکنند نابود میشوند و کسانی که تسلیم میشوند نجات مییابند.
همچنین در توقیعی که از ناحیه مقدسه صاحبالزمان(ع) در پاسخ به پرسشهای «اسحاق بن یعقوب» وارد شده، چنین میخوانیم:
اما آشکار شدن فرج، به اراده خداوند است و آنان که [برای ظهور] وقت تعیین میکنند دروغ میگویند.
توجه به روایات یادشده بهخوبی این نکته را بر ما روشن میسازد که ما، نه تنها حق نداریم به استناد برخی رویدادهای اجتماعی و یا حوادث طبیعی به پیشبینی زمان ظهور و تعیین وقت برای آن بپردازیم؛ بلکه بر ما لازم است ادعای کسانی را که مدعی دانستن زمان ظهورند تکذیب کنیم و جلوی نشر اینگونه ادعاها را بگیریم.
عید سعید غدیر خم، مبارک باد
سال یازدهم هجری است،
پر شکوه ترین مراسم حجبا حضور پیامبر اسلام به پایان رسیده و حاجیان به سوی شهر و دیارشان راهیند که امین وحی مقدمات برگزاری حساسترین فراز تاریخ اسلام را با آوردن آیه 67 سوره مائده فراهم می کند.بیش از یکصدهزار زائر خانه خدا تشنه شنیدن یک پیام ویژه هستند.نماز جماعت که برگزار شد پیامبر شروع به ایراد خطبه کرد و ضمن گزارش از بیست و سه سال گذشته ، راه آینده را برای جهان اسلام ترسیم کرد؛ تا در رسالتش چیزی کم نگذاشته باشد.
او با معرفی علی ابن ابیطالب به عنوان خلیفه بعد از خود و امام مسلمانان ماموریتش را به کمال رساند و دشمن را مایوس و خشمگین نمود ونه تنها علی را بلکه سلسله الذهب امامت را از علی(ع) تا مهدی(ع)به همه حق جویان و حق پرستان و عدالتخواهان عالم شناساند و حجت را بر همه تمام کرد. او اینگونه به معرفی مهدی موعود(ع) پرداخت:
ای مردم!من پیامبر شما هستم و علی جانشین من است.
آگاه باشید! آخرین جانشین من مهدی قائم است.
آگاه باشید!او پیاده کننده دین اشت.
آگاه باشید!او از ظالمان و ستمگران انتقام خواهد گرفت.
آگاه باشید!او فاتح دژها و کشورها خواهد بود. آگاه باشید!او مشرکان را نابود خواهد کرد.
آگا باشید!او دین خدا را یاری خواهد کرد. اگاه باشید!او از دریای ژرف و وسیع معرفت مینوشد.
آگاه باشید!او به هر کس به تناسب توانایی،استعداد و عمل خود مقام و رتبه میدهد. آگاه باشید!او برگزیده خداست.
اگاه باشید!او وارث دانشها و مسلط بر آنهاست.
آگاه باشید!او مردم را به خدا و ایمان به خدا دعوت میکند. آگاه باشید!او دارای رشدی کامل و استواری دررای و عمل است.
آگاه باشید!اداره جهان را خداوند به او واگذار کردهاست.
آگاه باشید!اوست که انبیای پیشین آمدن او را بشارت داده اند.
آگاه باشید! او حجت باقی خداست و بعد از او حجتی نیست .حقی نیشت مگر با او و نوری نیست جز نزد او. آگاه باشید!
او پیروز میشود و شکست نخواهد خورد. آری؛او ولی خدا در زمین و امین پروردگار در میان بندگان است.
بحارالانوار ج 37،ص213
غریو آسمانى
نداى آسمانى از روشنترین علامتها براى ظهور حضرت مهدى ـ ارواحنا فداه ـ و حرکت جهان شمول اوست.
واقعیّت این است که رخداد پرشکوهى چون ظهور امام مهدى ـ ارواحنا فداه ـ پیش از رخ دادن یک اعلام جهانى آنهم در روشنترین معنا و مفهوم مى طلبد و از آنجا که این حرکت جهانى بوده و براى تمام جهان بشریت است مى بایست همه در یک زمان از نزدیک شدن و قریب الوقوع بودن آن باخبر شوند از امام صادق ـ علیه السلام ـ آمده است که «یسمعه کل قوم بألسنتهم» هر قومى به زبان خود آنرا مى شنود.
حال بجاست که به برخى احادیث در این باره اشاره کنیم:
از مجموع روایات چنین بدست مى آید که این فریادها متعدد است اولین ندا در ماه رجب و دوم در ماه رمضان و سوم در ماه محرم شنیده مى شود. امام رضا ـ علیه السلام ـ فرموده اند:
ینادون فی رجب ثلاثة أصوات من السماء صوتاً منها: ألا لعنة اللّه على الظالمین والصوت الثانی: ازفت الآزفة یا معشر المؤمنین . . . والصوت یرى بدن فی قرن الشمس یقول: انّ اللّه بعث فلاناً فاسمعوا له وأطیعوا([25]).
امّا پیرامون ندایى که در ماه رمضان در شب بیست و سوم توسط جبرئیل در آسمان طنین مى افکند این است.