میدونی آقا چه شکلیه؟

ای خیمه نشین دل صحرای غریبی

بر درد دلم جز غم تو نیست طبیبی

آرامش من این شده بی تاب توباشم

هرچند که از روی توام نیست نصیبی

جز ناله شبها و نماز سحر تو

از بهر دل گمشده ام نیست مجیبی

از کار تباه دل من رنج کشیدی

یکبار به رویم نزدی بس که نجیبی

هرکس که به دست تو رسد خیر ببیند

چه عاقبت خیری و چه دست عجیبی

در غربت تو چند همه عمر بگریم

ای یار سفرکرده من باز غریبی

ترسم که پس از مرگ رسد ناله ز قبرم

زیرا که دلم را ز غمت نیست شکیبی

اللهم عجل لو

چقدر امام زمانت رو میشناسی؟

اصلا میدونی امام زمانت چه شکلیه؟

از مجموع احادیث پیشوایان معصوم «علیهم السلام) قیافه و شمایل مقدس حضرت مهدی (علیه السلام) این گونه استفاده می شود: 

حضرت مهدی «علیه السلام) جوانی است چهار شانه، گندمگون (سرخ و سفید )زیبا روی و زیبا موی با موهای مجعد که آن را بر روی شانه هایش و دو طرف پیشانی اش می ریزد. ابرو کمان، چشمانش سیاه و درشت و جذاب، دندان هایش براق و گشاده، رنگش رنگ عربی و جسمش جسم اسرائیلی (در بلندی قامت و تنومندی همانند بنی اسرائیل است: 

علامه مجلسی به نقل از جزری صورتش همانند ستاره ای درخشان و ماه نورانی است. نور چهره اش بر سیاهی موهای سر و صورتش غلبه دارد. بر گونه راستش خال سیاهی وجود دارد به گونه ای که بر جمال و زیبایی اش می افزاید: 

علامه مجلسی: حضرت مهدی دارای پیشانی روشن و نورانی، بینی باریک و کشیده و بلند و دندان هایی با فاصله است. شکمش قدری بر آمده و ران هایش چاق است. بر روی پشت مبارکش دو خال وجود دارد یکی به رنگ پوستش و دیگری شبیه خال پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم.دو عبای قطری دارد نوعی لباس که در آن سرخی و نشانه هایی است و مقداری خشن و محکم است.